Dat matchplay misschien wel de leukste spelvorm van de pitch & putt golfsport is werd afgelopen zondag weer eens bevestigd. Vijfentwintig spelers, waaronder de enigszins beschroomde Tietia Feikens van de Tossgroep maakten zich op voor de poelfase waarin ieder het over 9 holes moest opnemen tegen vier tegenstanders. Daarna gingen vijftien spelers door naar de knock-out rondes. Die leverden uiteindelijk vier finalisten op waarvan de twee besten over 18 holes moesten strijden om de eerste plaats en de twee verliezers wegens tijdgebrek 9 holes speelden om de derde plaats. De verliezers van de twee finaleronden werden automatisch tweede en vierde. Maar voor het zover was hadden er allerhande dramatische gebeurtenissen plaatsgevonden. Herman moest al in de groepsfase geblesseerd afhaken. Ballen die net wel of net niet goed vielen in de beslissende fase. Een computerprogamma dat poelwinnaars aan elkaar koppelde in de eerste knockoutronde. Dat zorgde hier en daar wel voor wat chagrijn, maar het moet toch een troostrijke gedachte zijn dat uiteindei]lijk de beste wint. Na eerste te zijn geworden bij het Nederlands kampioenschap (bij de senioren) vorige week in Burgh Haamstede en een belangrijk steentje te hebben bijgedragen aan de winst van Friesland in de Raidercup afgelopen zaterdag pakte Mient Kobes door tijdens dit clubkampioenschap. Het hierboven genoemde computerprogramma had hem in de knockoutronde weliswaar een bye toebedeeld, maar toeval blijft altijd een rol spelen in sport. Terwijl Tim Kok en Stephan van den Bergh de strijd om plaats drie en vier over negen holes uitvochten en Stephan uiteindelijk aan het langste eind trok traden Ele Snieder en Mient Kobes tegen elkaar in het strijdperk over achttien holes. Het aantal toeschouwers was inmiddels drastisch afgenomen. Het is een minder leuke maar begrijpelijke kant van dit toernooi dat velen het voor gezien houden na de knockout fase. Als je knock out geslagen bent wil je natuurlijk zo snel mogelijk naar huis. Dat is jammer, want Mient en Ele maakten er een spannende partij op hoog niveau van. Ele kwam in het begin van de partij op drie up te staan maar kon deze voorsprong niet vasthouden, zodat Mient de uiteindelijke clubkampioen matchplay werd. De plaatjes op de wisselbeker tonen aan dat dat niet voor het eerst was.
Bij de prijsuitreiking was slechts een zeer select gezelschap aanwezig. Dank daarvoor Hein, Lammert en Huug. Als aanvulling op de bekers had Hein voor de winnaars suikerbroden en zelfgemaakte druivengelei meegenomen.
Deze wedstrijd werd onder voortreffelijke omstandigheden gespeeld. Geen wind en een zonnetje erbij maakten het voor ieder een aangename dag. Dank aan de vrijwilligers Jeroen, Mient en Hein voor het sweepen en harken en niet te vergeten onze baaneigenaren, die de hele dag de baan voor ons beschikbaar hebben gesteld en geen recreanten hebben toegelaten. Dat hebben we in het verleden wel eens anders meegemaakt. Maar het zou heel goed kunnen dat het lege clubhuis hen op andere gedachten gaat brengen. Hans opperde dat het misschien een idee is om een verliezersronde te organiseren. Lijkt mij een punt voor de Algemene Ledenvergadering dat heel snel positief kan worden afgehandeld.