Met een mooie 29 deelnemers, waaronder 5 Koudumers, ging gisteravond klokslag 19.00 uur ronde 15 van start.
Over het algemeen werd er goed gelopen, al hou je natuurlijk altijd spelers, die een slechte dag hebben. De omstandigheden waren prima, lekker temperatuurtje, weinig wind en een goede sfeer.
Bij de stableford liet Stienser Herman Gaarman weer eens van zich horen, geen HIO deze keer, maar een fantastische
stablefordscore van 44 punten. Waar zie dat nog deze dagen? Herman verbeterde zijn handicap met 0.8 punt. Zijn geweldige ronde van 58 slagen was goed voor de 44 punten. Proficiat Herman.
Als 2de eindigde de tot 3 holes voor het einde groots spelende Bert ten Brink met 42 punten! Met nog 3 holes te lopen liep Bert 3 onder! Maar bij hole 6 en 7 werd de druk te groot en verkwanselde hij zijn ronde, maar een schrale troost, met 57 slagen doe je het ook prima, Bert.
Derde werd heel knap onze hypotheker Mient Kobes, die zijn rondje in 49 slagen , waarvan 7 birdies, voltooide! Deze 49 slagen leverde Mient 40 punten op, dus een verbetering van zijn handicap met 0.4.
Bruno v.d Heide verzamelde eveneens 40 punten met een ronde van 66 slagen en als gedeeld 4de eindigden Siska Wiersma en Arti van Mastrigt.
Mient werd dus glorieus winnaar bij de strokeplay. Lokwinske Mient. Op de 2de plaats eindigde de uitstekende spelende Douwe de Bruin met een prima rondje van 56 slagen. Ook Douwe verbeterde zijn handicap met 0.2. Hou dit vast Douwe en op naar een rondje 49! Derde werd dus Bert ten Brink, die weer niet hoefde uit te betalen, met een hele knappe 57. En Hans Verheij en Herman Gaarman deden het voortreffelijk en deelden de 4de plaats met 58 slagen.
De neary was voor Arti van Mastrigt, die 2.82 m van hole 3 verwijderd bleef.
De beste Koudumer was deze keer Ypie Semplonius met een kreas rondje van 63 slagen.
De winnaars Herman en Mient gingen naar huis met een lekker Turks brood en de overige prijswinnaars moesten het doen met biologisch beschuit, roggebrood, voorgebakken baquettes en doekjes voor het bloeden.
De bitterballen en frikandelletjes na afloop smaakten weer best en al met al was het weer een genoegen om een rondje te lopen en ik eindig met een oud Kongolees spreekwoord, een dag niet geput is een dag niet geleefd. Tot volgende week bij ronde 16.
O ja.. en zondag a.s gewoon om 10.00 uur verzamelen.
